മാലിന്യം 

(Published in Malayalanatu Vol 3 Issue 6)
(ഉത്തരവാദിത്വ നിഷേധം: താഴെ വിവരിക്കുന്ന സംഗതികള്‍/സംഭവങ്ങള്‍ ഒരു ആദരച്ചടങ്ങില്‍ പങ്കെടുത്തു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍,  ദിവാസ്വപ്നരോഗം ബാധിച്ച ഒരാളുടെ ഓര്‍മകളാണ്. കുറെ സ്വപ്നം  ;കുറച്ചൊക്കെ യാഥാര്‍ത്ഥ്യം . ദിവാസ്വപ്ന സമയത്ത് amigdala, hippocampus തുടങ്ങിയ മസ്തിഷ്ക ഭാഗങ്ങളില്‍ തെളിഞ്ഞു കണ്ട രൂപങ്ങള്‍ക്കും, സംഭവങ്ങള്‍ക്കും ആരോടെങ്കിലും സാമ്യമുണ്ടെങ്കില്‍ അത് തികച്ചും ആകസ്മികമാകണമെന്നില്ല.പ്രസ്തുത ഭാഗങ്ങള്‍ക്ക് സ്വയം ഭരണ അവകാശമുണ്ട്. സാദൃശ്യങ്ങളുടെ പൂര്‍ണ ഉത്തരവാദിത്ത്വം സാമ്യം തോന്നുന്ന  കക്ഷികളുടെതാണ്. )

കഥ തുടരുന്നു:

സാഹിത്യ ചന്തയുടെ പടി കടക്കുമ്പോള്‍ സമയം കിറുകൃത്യം വൈകുന്നേരം അഞ്ചു മണി.
ഏതോ ഒരു ഓട്ടു കമ്പനിയില്‍ നിന്നും സൈറന്‍ മുഴങ്ങി.
കമ്പനി പണ്ടേ നിലച്ചു  പോയി എങ്കിലും ചൊട്ടയിലെ ശീലം ഇലക്ട്രിക് ക്രിമിറ്റൊറിയത്തിലെ അവസാനിപ്പിക്കു എന്ന് കമ്പനിക്ക് ഒരു വാശി. വാശി കൊണ്ട് ഏതായാലും നാശം വേണ്ടി വന്നില്ല. അതിന്നു മുന്‍പേ വിപ്ലവം ചെടുക്കനെ വന്നു കമ്പനി പൂട്ടിച്ചു. ഇപ്പോള്‍ സൈറന്‍ മാത്രം.

ചന്തയുടെ ഗേയ്റ്റില്‍  വിലങ്ങനെ ബാനറുകള്‍.
അടുത്ത ഒരാഴ്ച പോസ്റ്റ്‌ മോഡേണ്‍ കവികള്‍ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും, തലങ്ങും വിലങ്ങും കൊടുക്കുന്ന അവാര്‍ഡുകളുടെ അറിയിപ്പുകള്‍.
നായര്‍ എഴ്ത്തച്ചന്നും, എഴ്ത്തച്ചന്‍ നായര്‍ക്കും, ഇരുവരും ചേര്‍ന്ന് നസറാണിക്കും, റവറിന്റെ വില കൂടിയത് കൊണ്ട് നസ്രാണി ഒറ്റയ്ക്ക് ഈഴവ-നായര്‍ കവികള്‍ക്കും അവാര്‍ഡ് കൊടുക്കുന്ന കൊലവരി ഡി. എല്ലാത്തിന്നും മിനിമം ഒരു മന്ത്രി, എഴ്ത്തു ചന്തയിലെ അട്ടിമറി തൊഴിലാളി യുണിയനിലെ ഒരു ഭാരവാഹി സാക്ഷി. ചുരുക്കത്തില്‍ സംഭവ ബഹുലമായ ഒരു  വരും ആഴ്ച.
കോയമാര്‍ അവാര്‍ഡുകള്‍ പാണക്കാട് നിന്നും മേടിച്ചു കൊള്ളാം എന്ന് പറഞ്ഞു ഒഴിഞ്ഞു മാറി എന്ന് ശ്രുതി.

അകത്ത് കടന്നു.
 മാവിന്റെ ചുവട്ടില്‍ രണ്ടു മൂന്നു പേര്‍ ചേര്‍ന്ന് സാഹിത്യ ചര്‍ച്ച നടക്കുന്നുണ്ട്. അട്ടിമറി കൂലി ആണ് പ്രശ്നം.
വിദേശ പുസ്തകങ്ങളില്‍ ചുമത്തിയ നികുതി അവയുടെ ലബ്ധിയെയും തദ്വാര പുതിയ മലയാള കവിതകളുടെ ഉല്പാദനത്തെയും  ബാധിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് ഒരു താടിക്കാരന്‍. 'ആഡിയന്സി'ല്‍ പെട്ട മറ്റു രണ്ടു ക്രാന്ത ദര്ശികള്‍ ആകാശത്തില്‍ നോക്കി വരും കാലത്തെ ഭാവനയില്‍ കണ്ടു കൊണ്ട് നിന്നു. ചില്വാനത്തിന്നു സ്കോപ്പ് കുറയുന്നുണ്ടോ എന്ന് ഒരു ഭയം, ചില്ലറ പേടി. ഒരു ചില്ലറ ക്ഷാമം. ഉത്പാദന ഘടകങ്ങള്‍ സവര്‍ണ-ബൂര്‍ഷ്വാ-സാമ്രാജ്യ ശക്തികള്‍ കയ്യടക്കി വെച്ചിരിക്കുകയാണെന്നുള്ള തിരിച്ചറിവ്. വിപ്ലവകാരികള്‍ മനസ്സില്‍ ഒരു ഇന്ക്‌ിലാബ് സിന്ദാബാദും, മൂന്ന് ഈശോ, മറിയേ, ഔസേപ്പും വിളിച്ചു. മേമ്പൊടിക്ക് വടക്കുനാഥന്നു ഒരു പുഷ്പ്പാന്ജലിയും  നേര്‍ന്നു.

തന്നാല്‍ കഴിയുന്ന കുഴപ്പങ്ങള്‍ എല്ലാം ഉണ്ടാക്കി, തല തല്ലി ഉറഞ്ഞു ചിരിച്ചു സ്ഥലം കാലിയാക്കിയ ഒരു തിരുവില്വാമലക്കാരനെ ആദരിക്കലാണ് അന്നത്തെ കൊലവെറി. പക്കാ മേളത്തിനു  രണ്ടു പദ്മശ്രീകള്‍ , ഒരു ചാക്യാര്‍ , മന്ത്രി ഒരു തരം, പിന്നെ ഒരു തിരുമേനി, തിരുമേനിയെ കൂടാതെ വേറെ രണ്ടു എഴുത്ത് തൊഴിലാളികള്‍, എഴുത്ത് ചന്ത ഭാരവാഹികള്‍. അങ്ങിനെ നീളുന്നു  ആദരത്തിന്റെ വാദ്യക്കാരുടെ പട്ടിക.  തിരുമേനിയാണ് മേള പ്രമാണി.  കൃത്യം അഞ്ചു മണിക്ക് ആദരം തുടങ്ങുമെന്ന് നോട്ടീസ്.
ആദരത്തിന്റെ ഭാഗമായി വിദൂഷകന്റെ പേരില്‍ ഏര്‍പ്പെടുത്തിയ പ്രഥമ മാധ്യമ പുരസ്കാരം ഒരു സഹ എഡിറ്റര്‍ക്ക് മന്ത്രി സമ്മാനിക്കും. പത്രങ്ങളെ പോലെ നല്ല ഹാസ്യ കൃതികള്‍ ഇപ്പോള്‍  ഇല്ല എന്നായിരുന്നു അനുസ്മരണ സമിതിയുടെ ഉറച്ച വിലയിരുത്തല്‍ .
ഹാളില്‍ പ്രവേശിച്ചു.
അരങ്ങു മേക്കെ ദിക്കിലേക്ക് മാറ്റി, കിഴക്ക് ദര്‍ശനമാക്കിയിരിക്കുന്നു . വിപ്ലവ പാര്‍ട്ടി അനുകൂലികളായ മുന്‍പത്തെ യുണിയന്‍കാരുടെ പണിയാണ്. അണികളില്‍ പലരും കരള്‍ സംബന്ധമായ അസുഖം കൊണ്ട് പെട്ടെന്ന് സ്ഥലം കാലിയാക്കിയപ്പോള്‍ അഷ്ടമംഗല്യ പ്രശ്നത്തില്‍ കണ്ട പരിഹാരമാണ്. അരങ്ങിന്റെ സ്ഥാനം മാറ്റണം. സര്‍പ്പ കോപ ശമനത്തിന്നു ജെഫ് കോര്‍ബിനും, വിറ്റാക്കാര്‍ക്കും നൂറും പാലും;  അനുശോചന ചിലവുകള്‍ കുറക്കണം.
ഹാളില്‍ .
മുന്‍ നിരയില്‍ പരേതനായ വിദൂഷകന്റെ പത്നി. ഒന്ന് രണ്ടു ബന്ധുക്കള്‍  അടുത്തു തന്നെ ഒരു വനിതാ  പദ്മശ്രീ. കുറച്ച മാറി മേള പ്രമാണി  തിരുമേനി. ഇനിയും എഴുതി തെളിയാത്ത ഒന്ന് രണ്ടു എഴുത്ത് തൊഴിലാളികള്‍. ഒരു അനുസ്മരണ സമിതി ഭാരവാഹി. കഴിഞ്ഞു. ബാക്കി കലാകാരന്മാരും പൗരാവലിയും എത്തിയിട്ടില്ല. പൌരാവലി മന്ത്രിയുടെ ഒപ്പമേ വരുള്ളൂ. പൌരാവളിയെ കിട്ടാന്‍ വേണ്ടിയാണല്ലോ നീചന്മാരെ ക്ഷണിക്കുന്നത്.
അനുസ്മരണ ഭാരവാഹി പരിചയ ഭാവത്തില്‍ ചിരിച്ചു. ചങ്ങാതിയെ എവിടെ വെച്ചും കണ്ടിട്ടില്ല. ഒരു ഓണ്‍ മാന്‍ അനുസ്മരണ സമിതിയാണെന്നു തോന്നുന്നു. പ്രഥമ അവാര്‍ഡ്‌ അവസാനത്തെ അവാര്‍ഡ്‌ ആവാനാണ് സാധ്യത.
മൂന്നാം നിരയില്‍ പുറത്തേക്കുള്ള വാതിലിന്നടുത്തു ഒരു സീറ്റ്‌ തരാക്കി. ചുമരുകളില്‍ തൂങ്ങി കിടക്കുന്ന പരേതന്‍മാരെ അലസമായി ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ചു നോക്കി. ഒരു മുക്കില്‍ വിദൂഷകന്‍ തൂങ്ങി നില്‍പ്പുണ്ട്. ആദരത്തിന്നു വേണ്ടി വേറെ ഒരു ഫോട്ടോ അരങ്ങില്‍ ഒരു കസേരയുടെ കാലില്‍ ചാരിവെച്ചിട്ടുണ്ട്. ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോള്‍ വല്ലാതെ ചിരിച്ചത് കൊണ്ടാണോ എന്നറിയില്ല, പടത്തിലെ ചിരിക്ക്  ഒരു തെളിച്ച കുറവ്.
ഫാനിന്റെ ചുവട്ടില്‍ ഇരുന്നപ്പോള്‍ ഒരു ചെറിയ മയക്കം. പിന്നീട് കണ്ടതെല്ലാം പകുതി അടഞ്ഞ കണ്‍ പോള കള്‍ക്കിടയിലൂടെയാണ്. അത് കൊണ്ട് ഇനിയുള്ള വിവരണത്തിന്നു മുകളിലെ ഡിസ്ക്ലൈമര്‍ ബാധകം.
പിന്നീട് എപ്പോഴോ മറ്റേ പദ്മശ്രീയും എത്തി ചേര്ന്നു. തറവാടി ആരെയും ഉപദ്രവിക്കാതെ അഞ്ചാം വരിയില്‍ ചെന്നിരുന്നു. ചാക്യാരെ ആരോ പിടിച്ചു ഒന്നാം നിരയില്‍ ഒരു  മൂലക്കിരുത്തി.
പിന്നെയും അര മണിക്കൂര്‍ കഴിഞ്ഞു. പരേതന്‍മാരുടെ പടങ്ങളില്‍ പണ്ട് പഠിപ്പിച്ച ബാലകൃഷ്ണ വാരിയരുടെ പടം തിരയുകയായിരുന്നു. കാണാനില്ല. മറ്റു പരേതന്മാര്‍ ഇരച്ചു കയറിയപ്പോള്‍  ചങ്ങാതിയെ വേറെ എങ്ങോട്ടോ നാട് കടത്തിയിരിക്കാം.
തിരുമേനിക്ക് താമസം കാരണം ഒരു ചെറിയ പൊറുതി മുട്ട് ഉണ്ടായി എന്ന് തോന്നുന്നു. അദ്ദേഹം  മുണ്ട് മാടി കുത്തി ഒന്ന് രണ്ടു ചാല്‍ നടന്നു. പിന്നെ ഭാരവാഹിയോടെ ചോദിച്ചു.
'തുടങ്ങല്ലേ'
ശൂന്യമായി കിടക്കുന്ന ഹാളിനെ നോക്കി ഭാ. വാ പറഞ്ഞു.
'ഒരു പത്തു മിനുട്ട് കൂടി മന്ത്രിയെ കാക്കാം സര്‍'
'അതൊക്കെ മതിയെടോ. നമുക്ക് തുടങ്ങാം'. പുരാതന ജന്മി പറഞ്ഞു. പ്രമാണി  വൈകുന്നേരം സൂര്യനെ പിടിച്ചു താഴ്ത്തി കെട്ടുന്ന ഗ്രൂപ്പില്‍ പെടുമെന്ന് തോന്നുന്നു. അസാരം ജലസേചനം പതിവുണ്ടായിരിക്കും.
'ശരി സര്‍. പരിപാടിയിലെ ആദ്യത്തെ ഇനം ഉടനെ തുടങ്ങി കളയാം'.
ഭാ.വാ ആരോടോ എന്തൊക്കെയോ കുശു കുശുത്തു. ഒരു പെണ്ണും പിള്ളയും ഒരു വയലിനും, തബലയുമായി രണ്ടു ആണുങ്ങളും എഴുനേറ്റു.
അരങ്ങത്തു.
ഭാ.വാ. പറഞ്ഞു. 'സുഹൃത്തുക്കളെ. ഇന്നത്തെ പരിപാടികള്‍ ആരംഭിക്കുന്നതിനു മുന്‍പ് ഒരു ചെറിയ മുസിക്‌ തെറാപ്പി സെഷന്‍.'

അതോട് കൂടി പെണ്ണും പിള്ള തൊള്ള തുറന്നു, തലമുടി മിനിട്ടിനു മൂന്നു പ്രാവശ്യം  എറിഞ്ഞു സെറ്റാക്കി . ചികിത്സ ഹിന്ദിയില്‍ ആയിരുന്നു. അര മണിക്കൂര്‍ വാദ്യങ്ങളുടെ അകമ്പടിയോടെ കൂകി തെളിഞ്ഞ ശേഷം സദസ്സില്‍ ചികിത്സ ഫലിക്കാത്തവര്‍ ആരെങ്കിലും ബാക്കിയുണ്ടോ എന്ന് നോക്കി, തീര്‍ച്ചപ്പെടുത്തി. അടുത്ത ഇനം മുഖ്യ തെറാപ്പിസ്റ്റ്‌ ആയ വയലിന്‍ കാരെന്റെതായിരുന്നു.. തുടക്കം ശരിക്കും വയോലെന്റ്റ്‌ ആയിരുന്നു. അദ്ദേഹം വേഗം അവസാനിപ്പിച്ചോട്ടെ എന്ന് വിചാരിച്ചു പാട്ടിന്റെ അവസാനത്തില്‍  കൈ അടിച്ചു . അത്  ഒരു വമ്പന്‍ തെറ്റായി പോയി. വീണ്ടും ഊര്‍ജം സംഭരിച്ച അദ്ദേഹം വയലിന്‍  വായിച്ചു വായിച്ചു തകര്‍ത്തു.

സമയം ഏഴു മണി.

മന്ത്രി എത്തിയിട്ടില്ല. മേള പ്രമാണിയുടെ നിര്‍ബന്ധം കാരണം വന്ന പക്കാ മേളക്കാരെയെല്ലാം ആട്ടി തെളിച്ചു സ്റെജില്‍ കയറ്റി. കസേരയുടെ കാലില്‍ വിശ്രമിച്ചിരുന്ന വിദൂഷകന്റെ പടം ഒരു സ്ടൂളില്‍ കയറ്റി. പുക പിടിച്ച ഒരു നിലവിളക്കില്‍ എണ്ണ  ഒഴിച്ചു തിരികള്‍ ഇട്ടു വിദൂഷകന്റെ പത്നിയെ കൊണ്ട് തിരി തെളിയിച്ചു. പിന്നെ ചാക്യാര്‍,  പദ്മ ശ്രീകള്‍, മേള പ്രമാണി തുടങ്ങിയവര്‍.മറ്റു രണ്ടു എഴുത്ത് തൊഴിലാളികള്‍ വേറിട്ട കാഴ്ചകള്‍ കണ്ടു നടക്കുന്നതിനിടയ്ക്ക് ആദരം മറന്നു പോയി എന്ന് തോന്നുന്നു. രണ്ടും മുങ്ങി.
ചന്തയുടെ പ്രതിനിധി സ്വാഗതം പറഞ്ഞു. പരേതനായ വിദൂഷകന്‍ ഒരു പ്രസംഗവും രണ്ടു മിനിട്ടില്‍ അധികം ചെയ്യാറില്ലെന്നു പറഞ്ഞ്, തിരുമേനി തന്റെ  പ്രസംഗം രണ്ടു മിനിട്ടില്‍ അവസാനിപ്പിച്ചു. Right on cue മന്ത്രിയും പരിവാരങ്ങളും പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. ഹാള്‍ നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞു. 

മന്ത്രവാദം.

താമസിച്ചു വന്നതിനു ഒരു കാരണവും പറയാതെ, വേദിയില്‍ വന്നെത്തുവാന്‍ എന്തെല്ലാം ത്യാഗങ്ങള്‍ സഹിക്കേണ്ടി വന്നു എന്ന് മന്ത്രി. ഒരു കുറ്റ ബോധം തോന്നി. പിന്നെയും  എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു. പുസ്തകങ്ങള്‍ ഒന്നും വായിക്കാറി ല്ലെന്നു പറഞ്ഞു. സുഹൃത്തും ഒരു പത്രത്തിന്റെ സഹ പത്രാധിപരുമായ ഒരാള്‍ക്കാണ് പുരസ്കാരം എന്നത് കൊണ്ട് മാത്രം വന്നതാണ് എന്ന് പറഞ്ഞു. ജന സേവനം ചെയ്യുന്നവര്‍ക്ക് പുസ്തകം വായിക്കാന്‍ സമയം എവിടെ എന്നും ചോദിച്ചു.

പുറകിലെ വാതിലിലൂടെ രക്ഷപ്പെട്ടു. ചന്തയുടെ ഗൈറ്റ് കടന്ന ശേഷം കയ്യില്‍ നുള്ളി നോക്കി. ദുസ്വപ്നം ഒന്നും അല്ല. 

പിറ്റേ ദിവസം.

ദിവസത്തെ പത്രത്തില്‍ പ്രൌഡ ഗംഭീരമായ ചടങ്ങിനെ കുറിച്ച് വായിച്ചപ്പോള്‍ ശേഷിച്ച സംശയവും തീര്‍ന്നു.

വൈകുന്നേരം അമ്പല പറമ്പില്‍ നടക്കാനിറങ്ങി. തെക്കേ ഗോപുര നടയില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ ഒന്ന് രണ്ടു ബെഞ്ചും മേശകളും കുറച്ചു ചെറുപ്പക്കാരും. കണ്ടപ്പോള്‍ ഒരു അപരിചിതത്വവും തോന്നിയില്ല. തലേ ദിവസത്തെ ആദരത്തിന്റെ ഭാരവാഹി.

തെറപ്പിസ്ടുകളെ എവിടെയും കണ്ടില്ല. അമ്പലത്തിലെ ലൌഡ് സ്പീക്കറിലൂടെ വേണ്ട തെറാപ്പി ഒഴുകി വരുന്നുണ്ട്.

മാലിന്യ നിര്‍മ്മാര്‍ജനമാണ് പുതിയ ദൌത്യം.

ചോദിക്കാതിരിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല.

'പുസ്തക ചന്തയിലെ പരേതന്മാരുടെ പഴയ പടങ്ങള്‍ മാലിന്യങ്ങളില്‍ പെടുമോ? '

ആരെയാണാവോ ആദരിക്കുന്നത്.

A Rebel without a Cause

“When I am dead you’ll find it hard, said he.
To ever find another man like me.

What makes you think as I suppose you do,
I’d ever want another man like you!”

~ Eugene Fitch Ware
(1841-1911)

He was a compulsive 'emailer'. And he had an impressive contact list. Interesting emails received from his contacts and anecdotes ferreted out from his colourful past used to be forwarded to each one in his contact list regularly. He seems to have had an unofficial Certification Board categorising his mails into 'U' 'R' or "A' category. This was necessary as his correspondents included from the very young to the very old.  The last email I received was on 3rd March 2012 and contained fading black and white photographs of Rail Engines from the S.I.R days.

All his emails used to have a quote at the foot of the message. Sometimes it varied but mostly it was:
"You just live and die; the rest is trash."

Not in the last few mails though. 

He lived; and now he is dead. 

'നീണ്ട മൂക്കും മെല്ലിച്ച ദേഹവുമുള്ള സുന്ദരന്‍ ശിന്ന പയ്യന്‍' 

 'ദിസ്‌ ഫ്രണ്ട് ശിന്ന പയ്യന്‍ ' എന്ന് ഹിപ്പിനിക്ക് പയ്യന്‍ പരിചയപ്പെടുത്തി കൊടുത്തപ്പോള്‍ 'പയ്യന്‍ സാര്‍ മൈ ഗുരു' എന്ന് തലകുലുക്കി സമ്മതിച്ച തലമുറിയന്‍. 

കഥാവസാനത്തില്‍ മടിക്കുത്തില്‍ നിന്നും മിന്നല്‍ വേഗത്തില്‍ ലൈഫ് ബോയ്‌ സോപ്പെടുത്തു ഹിപ്പിനിക്ക് കൊടുത്ത വത്സല ശിഷ്യന്‍. (ഹിപ്പിനി. വി.കെ.എന്‍.)

Certainly he lived. 

He is dead now. 

He died yesterday in his son's apartment in UAE. He had gone there on a visit, a week ago.

I knew him since our school days. He was a couple of years senior to me in school. In those days when everyone knew everyone  else, he was Achath Gopalan Nair's son.  Younger brother of Devidasan ,Vijayan  and Sivadas. He was a class mate of my eldest brother. 

I don't think he played any team game.  Students of NSS KPTHigh School, Ottapalam in those days used to play  baseball (with a soft ball),hockey, besides football, volley ball etc. I do not remember having seen him in the playing fields. He left for Calicut for his college education. Devagiri College took him in. 

I do not know much about his Devagiri College days. Knowing him, I do not think it could have been all smooth sailing. He became part of Ottapalam life again when he came back after graduation. In those days, the Head Cashier State Bank of India could offer appointment in the Bank as cashier. The Head cashier assumed personal responsibility for the Cash dept and that personal responsibility gave him the right to chose the cashiers he wanted. Achath Gopalan Nair's son's antecedents could not be faulted and Mukundan joined the Shoranur branch of SBI as a cashier.

By the time I had joined Victoria College but nevertheless used to receive news of him. Besides making life miserable for the officers, he had engineered a 'pen down' strike at Shoranur branch. He had also befriended V.K.N who was a bigger hellion both in physical proportions and the range of 'activities'. In a write up which appeared in one of the news papers immediately after Sri Azheekode's death (Azheekode was his professor in Devagiri college) with the caption 'പ്രിയപ്പെട്ട ശിന്ന പയ്യന്നു ഇത് ജനുവരിയുടെ മറ്റൊരു നഷ്ടം.....'( VKN also died in one January, some years ago) the author recollects that during the strike days VKN sent a letter to Mukundan: "പ്രിയ ശിന്ന പയ്യന്‍. അപമര്യാദയായി പെരുമാറിയ കാഷിയന്‍ ആര്‍? മറ്റു പത്തൊന്‍പതു നീചന്‍ മാരെയും നമ്മുടെ ധാര്‍മിക പിന്തുണ അറിയിക്കുക."

He was a quintessential rebel. He couldn't resist the temptation of tilting his lance at every windmill he saw, which he imagined were dragons to be subdued . During one of the agitation days, he locked up the Branch Manager and the Officers inside the branch and disconnected the electricity and telephone lines. They were trapped inside the branch for a whole night. He used the RTI Act widely, complained about the BSNL, the Railways and did not spare his own Bank or his colleagues. He met with limited success as the grievances were many a time imaginary or even frivolous. He did not particularly want to succeed either and seldom followed up his efforts to their logical end. The very gesture of defiance satisfied him. 

But he left behind bitterness too. He antagonised all his brothers. And quite a few of his colleagues. I do not know whether he succeeded in developing any abiding friendship. He was like Jonas Cord of Carpetbaggers, a book he liked,  disagreeable for no reason, unpredictable. Yet he had a robust sense of humour and was well read.

The last time I met him was about a year ago. He was an in patient in Mother hospital. Close friendship with Bacchus had started taking its toll. He used to drink everyday but I never saw him drunk. The fatty liver had turned cirrhotic. He gave up liquor.

A week before he left for UAE, his pet dog died. It has been his friend for the last so many years when he drifted apart from his brothers and close relatives and few friends. Possibly he may have felt that they have all abandoned him. It is doubtful whether he saw any fault in his own make up. He may have felt that his last, true friend had abandoned him. He brooded on its death.

He was 67 on 3rd March. He sent photos of the celebration at his son's house to some of his correspondents. I was not among them. I am told he was cremated in UAE yesterday.

The prodigal will not be returning. 

All the rebellion in him  has subsided.

Certainly he lived. 

And now he is very dead.

Rest of it is trash.

Or ash. 

Possibly his children will be bringing it back for the dried up Bharthapusha to receive it.

 Trash to trash. Ashes to ashes.

Life goes on. 

Close Encounter of the Ayyappan Kind

On 17th Jan 2012, I left New Delhi after a stay of almost two weeks. Good bye to West Inn. Good bye to buffet breakfasts and dinners. Good bye to the suits and neckties and the bitter cold. Good bye to formal, soulless, tiring, hypocritical greetings to all and sundry:  'How are you today' 'I am fine" 'Have a nice day'..

It was a morning flight departing New Delhi at 7.00am. I had originally booked for an Air India flight but changed it to Spice flight as there was a strike threat by Air India staff, which was not unusual. Kingfisher flights were in total disarray.Vijay Mallya was finally succeeding in squandering away completely the immense fortune built up by his father from his liquor business.

The Spice flight, after a stop at Hyderabad, was supposed to reach Kochi. by around 11.00am. Normally, no free  food is served on Spice flights and  I was not expecting any breakfast to be served. So I decided to get some shut-eye to compensate  for the sleep lost due to the hassles of early rising to catch the morning flight.I was in a pleasant REM stage of sleep with the alpha waves swirling around the frontal-central location of the brain indicating a semi-arousal state when the plane touched down at Hyderabad airport.

It was a smooth landing but nevertheless the slight bump when the wheels of the aircraft touched down on the runway brought me to the world of Vaisvanara.. I surveyed the interior of the aircraft through half opened eyes, decided that everything was as it should be and once again surrendered my brain to the soothing, redolent alpha rhythms.

It did not last long  though. I was once again brought to full wakefulness by the penetrating odour of Vibhuti  and sounds as if a wild heard of cape buffaloes were charging towards me. The surmise was not far fetched. The onrushing crowd of Telugu Ayyappans , in their black shirts and dhotis, unkempt hair and beard a-flying and the guttural noises emanating from their mouths did resemble a snorting  herd of wild cape buffaloes. In the cold morning they even had whiffs of condensed water vapour escaping their nostrils. The irumudi kettu covered by black clothes  had a passable resemblance to the flaring horns of the buffaloes. In no time they were all over the plane, wrenching open the overhead lockers, jumping over passengers, pushing aside the air hostesses and flight pursers. When the dust finally settled, or rather the Bhasmam finally settled,  the cabin crew had succeeded through a heroic demonstration of passenger management to strap down all the members of the  unruly crowd to  the available seats from cockpit to the tail.

The Caucasian pilot on loan from one of the CIS countries had a dazed look on his face and hurriedly started taxiing the plane to get it airborne. The cabin crew flopped down on their flight stations unable to fully  fathom the magnitude of the task accomplished or fearfully anticipating the challenges ahead. Finally to the accompaniment of 'swaamiye saranamayyappa' shouted in unison, we were air borne.

After the aircraft was in flight for some time, and the ayyappans had their fill of the  morning sun, the cumulus  clouds, the ground far below etc., they  gave their undivided  attention  to fiddling with the overhead switches. Soon one of them  found out that a touch on one of them made a lamp to light up followed by a 'twim' sound  and what more, brought one of the cabin crew hurrying. Information of the great discovery soon travelled to the ayyappans sitting in the front row to the back row and  lights started lighting up sporadically everywhere accompanied by 'twim' sounds.

In the  'Close Encounter of the Third Kind' an electrician  driving his jeep through a lonely stretch of road sees an UFO. He also hears 'a five-tone musical phrase in a major scale' accompanied by flashing lights. The situation was not much different now. Lights began flashing almost non stop followed by the sound and it was a  'Close Encounter of the Ayyappan Kind' .The flashing lights and sounds soon assumed a fractal pattern. The whole atmosphere became a bit psychedelic.

Meanwhile, one of the ayyappans found out that bottled mineral water is available free of charge. That  speeded up the light-sound show and the cabin crew soon ran out of mineral water bottles stocked for the flight. For a time they tried ignoring the lights and sound summons but soon realised that they were fighting a loosing battle. They had to dip into the stock of mineral water bottles stocked for subsequent flights but still was not able to satiate the never ending demand. The Ayyappans collected and stocked enough drinking water for the arduous climb ahead and more.

It was the Guruswami's turn now. The plethora of 'rudraksha' 'thulasi' 'bead' maalas adorning his neck amply proclaimed his status to the whole world.  If that were not enough, he frequently conversed in English with the flight crew and gave immediate translation in Telugu for the benefit of his flock. He had that smug ' Been there, Done that ' look on his face. He got into action by pulling out a full plastic sack which was thrust under the seat. With the fully laden sack he strode purposefully to the front row and opening the sack invited the ayyappans sitting on the front row to help themselves. A variety of eatables came out of the bag and he proceeded from row to row until he reached the last row near the tail. Even then the bag was only half empty. The cabin crew watched in dismay. Guruswami gave them a meaningful  look which seemed to say: ' Doesn't matter if Spice does not serve any food. We have our own'. In one final act of utmost temerity he invited a passing crew to take a handful from the bag. The girl's face reddened, not out of bashfulness, I suspect.

The plane was finally shouted down at Kochi airport by the Ayappans, not too late. Apparently, they  had decided , no doubt on the omniscient, omnipotent  Guruswami's instructions, to disembark only after the other passengers had left. He was standing near the exit when I slowly manoeuvred my way through the milling cape buffaloes. He looked up when I reached him. 

I could not resist a parting shot; 'Have a nice day' I said and hurried out before he could say 'You too'.

.. 

basheerinte katthukal

പ്രിയപ്പെട്ട മാധവന്‍ തുക്ടി സായിപ്പിന്ന്,


അണ്ഡ  കടാഹത്തിലെ കറുത്ത ഗര്‍ത്തങ്ങളെ കുറിച്ചുള്ള പഠനം വായിച്ചു. സംഭവം 
ശരിയാണ്. ഉമ്മയുടെ വയറ്റില്‍ നിന്നും എന്നാണു പുറത്തു ചാടിയതെന്ന് വല്യ പുടിയൊന്നുമില്ല. ചുറ്റി പറ്റി നിന്നിരുന്ന ഇബിലീസുകള്‍ക്ക് ഭാവിയിലെ ഒരു മഹാ സാഹിത്യകാരന്റെ പിറവി തിരിച്ചറിയാനുള്ള പുത്തിയും ഉണ്ടായില്ല. പാത്തുമ്മായുടെ ആടിന്റെ തള്ളേടെ തള്ള മൂന്നു പ്രാവശ്യം മ്പേ ..... എന്ന് കരഞ്ഞതായി നാട്ടുകാരില്‍ ചിലര്‍ പറഞ്ഞു കേട്ടിട്ടുണ്ട്. അത് വീട്ടിലെ കോയീനെ സാപ്പിടാന്‍ വന്ന കുറുക്കനെ കണ്ടിട്ടാനെന്നാണ് ശൈത്താന്മാര്‍ വിചാരിച്ചത്.
അയ്യപ്പന്മാര്‍ ഇന്നത്തെ പോലെ മാസം തികയാതെ മലക്ക് പോകാറില്ലായിരുന്നു. ഒന്ന് രണ്ട്‌ പേരെ ഒരു നരിമാന്‍ സാപ്പിട്ട ശേഷം അവര്‍ കൂട്ടമായി, മകര വിളക്കിന്നു മാത്രമായിരുന്നു പോക്ക്. (നരിമാനെ കോര്‍ബറ്റ് സായിപ്പ് പിന്നീട് കാച്ചി) ഞാന്‍ ഈ ദുനിയാവിലേക്ക് തിര നീക്കി പുറത്തു വന്ന സമയത്ത് കുറെ സാമിമാര്‍ 'കല്ലും മുള്ളും കാലിനു മെത്ത' എന്ന് കൂക്കി വിളിച്ചു വീട്ടിന്നു മുന്‍പില്‍ കൂടി പോയി എന്ന് പറയുന്നു. പേറിന്റെ വിവരം കേട്ട് പൌരസ്ത്യ ഗ്രാമങ്ങളില്‍ നിന്നും വന്ന മൂന്നു ബുദ്ധി ജീവികളും ആ കൂട്ടത്തില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു, അവര്‍ എല്‍.ജി.കായവും, കര്‍പ്പൂരവും, കമ്മുനിസ്റ്റ്‌ മാനിഫെസ്റ്റൊവും കൊണ്ട് വന്നിരുന്നു. പൊന്ന് അവര്‍ ഇസ്ക്കി. ഇക്കാരണങ്ങളാണ് മകരം എട്ടിന്നാണ് ജനനം എന്ന് സ്ഥല പുരാണത്തില്‍ രേഖപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നത്. കൊല്ലം വലിയ പുടിയില്ല. അപ്പറത്തെ വീട്ടിലെ നായര് ലോക മഹയുദ്ധത്തിന്നു പോകുമ്പോള്‍ എനിക്ക് ആറേഴു വയസ്സുണ്ട്. ഓനെ ചാവേറായി അയച്ചപ്പോ മാലയിട്ടത് ഞമ്മളാണ്.
പിന്നെ പത്തു കൊല്ലത്തെ പ്രവാസം. ( അക്കാലത്ത് തെണ്ടല്‍ എന്നാ പ്രവാസത്തിന്നു പറയുന്നത്.). പത്തു കൊല്ലം തികയോ എന്നറിയില്ല. ശാപ്പാട് അടിക്കാതെ, വെള്ളം കുടിച്ചു കിടക്കുമ്പോ ഓരോ ദിവസവും മുമ്മൂന്നു ദിവസായി തോന്നും. ഇപ്പൊ ജയില്‍ വാസം കണക്കാക്കണ പോലെ , ചില ദിവസങ്ങള്‍ പെരുക്കി കൂട്ടും. മ്മുക്ക് പെരുക്കാനും കൂട്ടാനും വല്യ പുടീല്യ. കാശീലൊക്കെ സന്യാസിമാരുടെ കൂടെ അലഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. സമയാ സമയം ശാപ്പാട് തരാവാന്‍ ഒരു വഴി. ചിലപ്പോ നല്ല കണ്ജാവും പുകക്കാം. ചിലോടത്തു സൂഫികള്‍ക്കാണ് നല്ല ഡിമാണ്ട്. ഹജ്ജു കപ്പലില്‍ പോയത് നേരാ. സൌദീല് ഇറങ്ങി സ്ഥാലം കാണണം എന്നും മോഹണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ കപ്പിത്താന്‍ കപ്പലിന്റെ എഞ്ചിന്‍ റൂം വൃത്തിയാക്കാന്‍ ഓര്‍ഡര്‍ ഇട്ടു. അന്ന് കമ്പ്ലൈന്റ് ചെയ്യാന്‍ 'മൈനോരിറ്റി കമ്മിഷന്‍' ഇല്ല. പിന്നെ കപ്പലിലിരുന്നാല്‍ ഒന്ന് രണ്ടെണ്ണം വീശാം. അറബ്യയിലിരുന്നു വീശാന്‍ നോക്കിയാല്‍ അവര്‍ തല വീശും.
ങ്ങള് ഈ ചെക്കന്മാര്‍ പറയുന്നത് കാര്യാക്കണ്ട. ' കടന്നു പോകുന്ന ഹേ, അജ്ഞാത സുഹുത്തെ, നിരൂപിക്കാന്‍ കഴിയുമെങ്കില്‍ ഒരു ചുടു നിരൂപണത്താല്‍ എന്റെ കിത്താബുകളെ ഒരു വഴിക്കാക്കിയാലും. സമയ കാല ബന്ധിതമല്ലാത്ത ഒരു ജീവിതത്തെ നിരൂപിച്ചു വധിച്ചിട്ട് പോകൂ! എന്നെ ഒന്ന് വധിച്ചിട്ട് പോകു."
മംഗളം
വൈക്കം മുഹമ്മദ്‌ ബഷീര്‍
പറുദീസാ
31-12-2011

ശാസ്ത്രീയം

( Jayan Mangad

• ഇയാഴ്ച പ്രവാസിയായ ശ്രീ സോണി ജോസ് വെള്ളുക്കാരന്‍ ഒരു ചോദ്യമുന്നയിചിരിക്കുന്നു . "ശാസ്ത്രം തോറ്റു മനുഷ്യന്‍ ജയിച്ചു എന്നാണോ ശാസ്ത്രം ജയിച്ചു മനുഷ്യന്‍ തോറ്റു എന്നാണോ ശരി ? നിങ്ങളുടെ കാഴ്ചപ്പാട് ഒരു പേജില്‍ കുറയാതെ ഉടന്‍ അയച്ചുതരിക . മലയാളനാട് ഓണ്‍ ലൈന്‍ മാഗസിനില്‍ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്നതാണ്.)

ശാസ്ത്രീയം 

കാന്ചീപുരത്തു നിന്നും അദ്ദേഹം വന്നു.

പല്ലക്കിലും കാളവണ്ടിയിലും മാറി മാറി യാത്രചെയ്ത്.പാലക്കാട് ചുരം താണ്ടി 

വാളയാര്‍ ചെക്പോസ്റ്റില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ വണ്ടി തടഞ്ഞു. യാത്രക്കാരനെ വേണ്ടവിധം അളന്നു. ആറടിയില്‍ കൂടുതല്‍ ഉയരം. ഉദ്ധണ്ടന്‍ തന്നെ. കൈകളുടെ അളവ് പ്രതെയകം എടുത്തില്ല. അതുകൊണ്ട് ആജാനുബാഹു ആണോ എന്നുള്ളത് രെജിസ്ടരില്‍ ഇല്ല.

 ഒരു കുത്ത് കാന്ജീപുരം പട്ട്,  'അന്ത പെര്‍മിട്ടിക്കിന്ത  പട്ട്' എന്ന് പറഞ്ഞു പരസ്പരം  കൈമാറിയതായി ചരിത്രം.. ഗാന്ധി പടങ്ങള്‍ മാത്രം  'കളക്റ്റ് ' ചെയ്യുന്ന അഴിമതി മുക്ത ചെക്ക് പോസ്റ്റുകള്‍ അന്ന്  നിലവില്‍വന്നിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല.

കടലാസ്സുകളില്‍  ലോക്കല്‍ അഡ്രസ്സ് C/O കുന്നലകോനാതിരിയാണ്. ഒരു വേടസ്ത്രീയില്‍  മുക്കുവന്നു ജനിച്ച്ചതുകൊണ്ടാണെത്രെ കുന്നലകൊനാതിരി എന്ന സ്ഥാനം അദ്ദേഹത്തിനു തരായതെത്രേ. കുന്നും കടലും ഒക്കെ ജന്മം, കൈവശം..

യാത്രോദ്ദേശ്യം 'രേവതി പട്ടത്താനം' എന്നാണ് സത്യവാചകം.

പട്ടത്താനത്തില്‍ ആജാനുബാഹു ആണോ എന്ന് തീര്‍ച്ചയില്ലാത്ത ഒരു  ദീര്‍ഘകായന്‍ പങ്കെടുത്തതായി രേഖകള്‍ കണ്ടെടുത്തിട്ടുണ്ട്. 'ശാസ്ത്രി' എന്ന് പേരിന്നോപ്പം കണ്ടത് കൊണ്ട്, കട്ടബൊമ്മന്‍ ഒരു ശാസ്ത്രജ്ഞാനാകാനാണ് സാധ്യതയെന്ന് മന്ത്രി പ്രമുഖന്‍  മങ്ങാട്ടച്ച്ചന്‍ കുന്നലകൊനാതിരിയെ ഉപദേശിച്ചു. അതിന്‍ പ്രകാരം ആര്യഭടന്‍, തളിക്കുളത്ത് ഭട്ടതിരി, തുടങ്ങിയ ശാസ്ത്രജ്ഞര്‍ക്കൊപ്പം പ്രതിക്കും സ്ഥാനം കൊടുത്തു.ആ 'ശാസ്ത്ര സാഹിത്യ പരിഷത്തില്‍ ശാസ്ത്ര കുതുകികള്‍ക്കായി ഒരു ചോദ്യം അദ്ദേഹം ഉന്നയിച്ചതായി കാണുന്നു.
ഒറിജിനല്‍ ലാറ്റിന്‍ ഫോര്‍'മുല'യുടെ സംസ്കൃത പരിഭാഷ ഇപ്രകാരമാണ്:

നിസര്‍ഗ്ഗതോ നിര്‍ഗുണ മുക്തിഗുംഭം

സമര്‍ഥയന്തെ സഗുണം ബലാദ്യെ 

തേ കഞ്ച്ജുളി സന്നഹതോ ന്നതെന

ലംബ സ്തനോനാപി മുദം ലഭന്തേ.

(സ്വതേ ഗുണമില്ലാത്ത വാക്ക് ഗുണമുള്ള താണെന്ന് തര്‍ക്കിക്കുന്നവര്‍  റവുക്കയിട്ടു ഉയര്‍ത്തി നിര്‍ത്തിയിട്ടുള്ള വീണ മുലകളെ കണ്ടു സന്തോഷിക്കുന്നവരാകുന്നു എന്ന് പുനര്‍വായന .)

ശ്ലോകത്തിന്റെ ഉത്തര അര്‍ദ്ധമാണ് ശാസ്ത്ര പ്രഹേളിക എന്ന് തെറ്റിദ്ധരിച്ച കോനാതിരി, അന്തപുര വാസികള്‍ക്ക് വേണ്ട ചികിത്സ നിര്‍ദ്ദേശിക്കാനായി അഷ്ടവൈദ്യന്മാര്‍ക്കും, എട്ടു വീട്ടില്‍ പിള്ളമാര്‍ക്കും, മലബാര്‍ കളക്ടര്‍ക്കും  സന്ദേശമയച്ച്ചു. വൈദ്യന്മാര്‍ പല തൈലങ്ങളും നിര്‍ദേശിച്ചു. പിള്ളമാര്‍ ഉഴിച്ചിലിന്നുള്ള സന്നദ്ധത  പ്രകടിപ്പിച്ചു. കളക്ടര്‍ മിസ്ടര്‍ ഹള്‍ക്ക് ഹോഗന്‍ ബ്ലാത്തിക്ക് കമ്പി സന്ദേശം അയച്ചു.

ശീമയില്‍ എത്തിപ്പെട്ട കമ്പി സന്ദേശം, ശീമക്കൊന്ന വാരം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍  അമേരിക്കയിലും കിട്ടി. 

കൊനാതിരിയുടെ അന്തര്‍ദേശീയ പദവിയും അന്തസ്സും പൈലട്ടില്ലാ പുഷ്പക വിമാനങ്ങളും, ഉണ്ടയില്ലാ തോക്കുകളും, വാണങ്ങളും   കണക്കിലെടുത്ത്,  ഗവേഷണത്തിനു ഒരു ബില്ല്യന്‍ ഡോളര്‍ അമേരിക്കയിലെ ഇരുസഭകളും ഉടനടി, പരസ്പരം  കയ്യടിച്ചു പാസ്സാക്കി. Massachusetts Institute of Technology, Georgia Institute of Technology, Hopkins Institute എന്നീ പ്രമുഖ സ്ഥാപനങ്ങള്‍ ഗവേഷണം ആരംഭിച്ചു. 

താമസിയാതെ, റവുക്കക്ക് പകരം 'ബ്രാ' എന്ന ergonimicaly രൂപ കല്പന ചെയ്ത സാധനം പുറത്തിറക്കി. പലതരം കോപ്പുകളും  'കപ്പു'കളും  വിപണിയിലിറങ്ങി . പക്ഷെ, ബ്രാലെസ്സ് ആയാല്‍ ഭസ്മ സഞ്ചികള്‍ ഗുരുത്വാകര്‍ഷണ നിയമത്തിനു വിധേയമായേ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നുള്ളൂ  എന്ന് കണ്ടു.  ശാസ്ത്രവും മനുഷ്യനും പരാജയപ്പെടാന്‍ പോകുകയായിരുന്ന ഒരു സന്നിഗ്ധ ഘട്ടം .

 വിപ്ലവകരമായ വല്ല പുതിയ ശാസ്ത്രീയ  ചികിത്സാ രീതിയില്‍ കൂടി മാത്രമേ ഗോവര്‍ദ്ധനോദ്ധാരണം സാധ്യമാകയുള്ളു എന്ന നിഗമനത്തില്‍ എത്തി ചേര്‍ന്നു വൈദ്യന്മാര്‍. അങ്ങിനെയാണ് 'മാസ്റ്റൊപെക്സി' എന്ന ശസ്ത്രക്രിയ തുടങ്ങിയത്. താങ്ങി നിര്‍ത്തുന്ന മസിലുകളെ വെട്ടി ചെറുതാക്കി, ബലപ്പെടുത്തി  കൊങ്കകളെ യുദ്ധ സന്നദ്ധമാക്കാനുള്ള  ഒരു പ്രക്രിയ, കൈക്രിയ. 

ഹോപ്കിന്‍സ് ആശുപത്രിയില്‍ നിന്നും വന്ന ഒരു സംഘം വൈദ്യന്മാര്‍ ആദ്യത്തെ ബാച്ച് 'നിമ്നസ്തനികള്‍ക്ക്' ക്രിയാ മാര്‍ഗം ഉപദേശിച്ചു. Intensive Brestcare Unit ല്‍ നിന്നും പുറത്തു വന്ന സസ്തനികളെ കോനാതിരി വിശദമായി നിരീക്ഷിച്ചു, പരീക്ഷിച്ചു . അപ്രീതി രേഖപ്പെടുത്തി. ഉദ്ധാരണം നടന്നിട്ടുണ്ടെങ്കിലും കാര്യമായ 'പിണ്ട' നഷ്ടം സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ട്. നിതംബ ഭാരത്തെ പ്രതിതുലനം ചെയ്യാനുള്ള ഗുരുത്വമില്ലായ്മ. ഒരു സമതുലനമില്ലായ്മ. ഒരു അശാസ്ത്രീയത..

വൈദ്യന്മാര്‍ തിരിച്ചു പോയി. ഒറ്റക്കൊറ്റക്ക്‌ ചിന്തിച്ചു. കൂട്ടംകൂട്ടമായി ചിന്തിച്ചു. ആല്‍ മരത്തിനു ചുവട്ടിലിരുന്നു ചിന്തിച്ചു. ഒടുവില്‍ ബോധോദയം ഉണ്ടായി. ശാസ്ത്ര പരീക്ഷണം ഒന്ന് കൂടി നടത്താന്‍ തീരുമാനിച്ചു. പരീക്ഷണത്തിനു കലിഫോര്‍നിയില്‍ നിന്നൊരു കൃശസ്തനി മുന്നോട്ടു വന്നു. ബ്രിട്ടനി സ്പീയര്‍സ് എന്നായിരുന്നു ഗിനി പന്നിയുടെ പേര്‍. ആറ്റോമിക് നമ്പര്‍ 14, 'സിലിക്കോണ്‍ ' എന്ന ഒറ്റമൂലി 'മാംസ വസാദി' ക്ക് പകരം  തൊലിക്കടിയില്‍ കുത്തിവെച്ചപ്പോള്‍ രണ്ടു കൊച്ച കുന്നുകളും നടുവില്‍  ഒരു താഴ്വാരവും ദൃശ്യമായി.

വൈദ്യന്മാര്‍ താഴ്വാരത്തിന്നു 'സിലിക്കോണ്‍ വാലി' എന്ന് പേരിട്ടു.

കൊനാതിരിയുടെ അന്തപ്പുരം പോര്‍മുലകള്‍ കൊണ്ട് നിറഞ്ഞു  സുസ്തനികള്‍ തലയില്‍ ഗ്രന്ഥ ക്കെട്ടുകള്‍ വെച്ച്, അവ   വീണു പോകാതെ നടന്നു പരിശീലിച്ചു. നിതംബഭാരം കൊണ്ട് ഉപ്പൂറ്റിഭാഗം മാത്രം  കൂടുതല്‍  താഴ്ന്നു പോയ കാല്‍പ്പാടുകള്‍ ക്രമേണെ നാട്ടിലെങ്ങും  പാട്ടല്ലാതായി. മിമിക്രിക്കാര്‍  'ഗജരാജ വിരാജിത മന്ദഗതി' മിമിക്രി കാണിച്ച്‌, ആനകളെ ബോറാക്കുന്ന കലാപരിപാടി ഉപേക്ഷിച്ചു.

(പില്‍ക്കാലത്ത്  ബേപ്പൂരില്‍ താമസമാക്കിയ  ഒരു മാപ്ല കുറെ മുലകളെ കുറിച്ച്  കഥയെഴുതി പ്രശസ്തനായി. വേറൊരു  നമ്പൂതിരി സുസ്തനികളെ വരകള്‍ കൊണ്ട് വാരികകളില്‍   തടവിലാക്കി.)

നേരമ്പോക്കുകള്‍ക്കവസാനം, പാല് കുടിച്ച മാര്‍ജ്ജാരന്‍, ശാസ്ത്രികള്‍ സ്വയം മന്ത്രിച്ചു:
'ശാസ്ത്രം ജയിച്ചു; മനുഷ്യനും ജയിച്ചു. സംശയില്ല'

കൊട്ടാര ദൂത് 

ഞായറാഴ്ച.

ശാസ്ത്ര വിധി അനുസരിച്ച് അസുരജ്ഞന്‍, സര്‍,  ഡോക്ടര്‍  ചേറൂര്‍ പടിപ്പുരയില്‍ ശുക്രന്‍  പണിക്കര്‍ ബ്രാഹ്മ,  രൌദ്ര മുഹൂര്‍ത്തങ്ങളെ ഒഴിവാക്കി  ജാഗ്രത്തിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു.

കരാഗ്രത്തിലും, കരമൂലത്തിലും, കരമധ്യത്തിലും നോക്കി 'മുയ്മന്‍' കയ്യുമുണ്ടെന്നു ഉറപ്പാക്കി.
വാച്ചില്‍ നോക്കി. കൃത്യം പതിനൊന്നുമണി.
 ജൈവ ഘടികാരം ഉഷാറായി നടക്കുന്നു .
 അറുപതു എംഎല്‍ സ്കൊട്ച്ചു എടുത്തു  ദന്ത ശുദ്ധി വരുത്തി. നേത്രൌന്മീലനം ചിത്ര സൂത്രത്തില്‍ പറഞ്ഞ പകാരം  നടത്തിയ ശേഷം മറ്റൊരു പെഗ് ആയാലോ എന്ന് ആലോചിച്ചിരിക്കുമ്പോള്‍ വയറ്റിലെ സിക്സ് പാക്സ് പ്രതിഷേധം അറിയിച്ചു. വേഗം  കുളിമുറിയില്‍ കേറി വാതിലടച്ചു. 

ശ്രീമൂല സ്ഥാനത്തു, 'ഗതം, ഗതം, സര്‍വ മുപെക്ഷണീയം' എന്ന് ചിന്തിച്ചിരിക്കുമ്പോഴാണ് , 'മോബില്‍ ഓയില്‍' തോലൈപ്പേച്ചിയില്‍ നിന്ന് സംഗീതം ആദ്യം  ഉയര്‍ന്നത്.

കുറച്ചു നേരം പാടിയ ശേഷം കച്ചേരി താനേ  അവസാനിച്ചു.ഒരു ഇടവേളയ്ക്കു ശേഷം വീണ്ടും  കച്ചേരി. .
'പാട്, പാടിക്കൊന്ടെയിരി' എന്ന് മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞു.
യന്ത്രം വിളിക്കുന്ന നീചന്റെ നമ്പര്‍ റീക്കാര്ടാക്കി, സംഗീതം നിര്‍ത്തി.

പരിപാടികള്‍ ഒരു വിധം വൃത്തിയായി  അവസാനിപ്പിച്ചു, നന്ദി പ്രകടനത്തിനു ശേഷം കുളിമുറി പൂട്ടി, സര്‍പ്പ ചിഹ്നമുള്ള മുദ്ര വെച്ച് ഭദ്രമാക്കി പുറത്തിറങ്ങി. മൊബൈലില്‍  സംഗീതത്തിന്റെ ഉറവിടം തേടി.
"നാദ ബ്രഹ്മത്തിന്റെ അനുഗ്രഹീത വീചികളെ എവിടെ , എവിടെയാണ് നിങ്ങളുടെ ഉറവിടം"
ഭാഗ്യം. ഭാര്‍ഗവികുട്ടിയല്ല.

തിരോന്തരത്തു നിന്നാണ്.

ശംഖു മാര്‍ക്ക് നമ്പര്‍.

ആയില്യം തിരുനാള്‍ ഞാറ്റുവേല. 

തിരിച്ചു വിളിക്കുന്നതിനു മുന്‍പ്   പഞ്ചാംഗം നോക്കി .
മൊബൈല്‍  ആദ്യം ശബ്ദിച്ച സമയം 11.25 am.  .വിശാഖം നാള്‍. ശുക്ല പക്ഷ നവമി തിഥി , പുലിക്കരണം, ശുഭ്രാ നാമ നിത്യ യോഗം  

ഒരു അറുപതു എംഎല്‍ കൂടി അകത്താക്കിയ ശേഷം ആയില്യം തിരുനാളിനെ ഫോണില്‍ സന്ധിച്ചു.സന്ധി സംഭാഷണം ആരംഭിച്ചു.

'ആശ്ലേഷം തിരുമനസ്സല്ലേ? '
'അതെ.'
'ഫ്രീ ആണോ  അതോ ആശ്ലേഷത്തിലാണോ?'
(കെട്ടില്ലമ്മയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കിടക്കുകയാണോ ?)
'ഇപ്പൊ നോം ബന്ധന മുക്തനായ അനിരുദ്ധനായി.  നോം  വിളിച്ചിരുന്നു' .
'നോക്കിയ'യില്‍  നോക്കിയപ്പോള്‍ നോനും അങ്ങിനെ  നിരീച്ചു. എന്താണാവോ  കാര്യം '
'താന്‍ പത്രത്തില്‍ കണ്ടിട്ടുണ്ടാവും.  അമ്പലത്തിലെ നിലവറകള്‍ 'മുയ്മനും'  തുറക്കണത്രെ'
' അപ്പൊ, തുറന്നു കഴിഞ്ഞില്ലേ?'
'ഇല്ല. ആറാം നമ്പര്‍  തുറന്നിട്ടില്ല. അതും തുറക്കണത്രെ '
'ആരാപ്പോ ഇത് പറഞ്ഞത്'

'സുപ്രീം കോടതി തന്നെ.'

'അപ്പൊ അപ്പീലില്ല, അല്ലെ'.

' ഇല്ല.'. 

എന്നാ പിന്നെ അത് മാത്രമായി എന്തിനാ  ബാക്കി? അതും കൂടി തുറന്നോട്ടെ.

'അത് തുറന്നാല്‍ കാര്യം ആകെ അവതാളത്തിലാകും. കൊട്ടാരം ചിലവിന്നു കാലാ കാലമായി കുറേശ്ശെ ഉരുപ്പടികള്‍ ദാസന്മാര്‍ സ്വാഹ ആക്കിയിട്ടുണ്ട്.' ആശ്ലേഷം പറഞ്ഞു 

'Royal Pilferage. രാജകീയ മോഷണം, അല്ലെ?'

'സാമ്പത്തിക ശാസ്ത്രത്തെ കുറിച്ചും, കമ്മി ബജറ്റിനെ കുറിച്ചും വിവരമില്ലാത്തവര്‍ , അങ്ങിനെ വിചാരിക്കാന്‍ ഇടയുണ്ട്'.

'ആട്ടെ, ആറാം  നിലവറയില്‍ എന്ത് ബാക്കിയുണ്ട്?'

'ജനകീയ ഭരണത്തിന്റെ പിടിപ്പു കേടിനാല്‍  കുതിച്ചുയര്‍ന്ന ജീവിത നിലവാരം കാരണം ഏതാണ്ടൊക്കെ തീര്‍ന്നു എന്ന് കരുതാം'

അപ്പൊ, കൊട്ടാരത്തില്‍ 'Prince and the Pauper' സിലിമാക്കളി ആയിരുന്നു കുറച്ചു കാലമായി  എന്ന് സാരം.'

'ദിവസ വരുമാനം ആളൊന്നുക്ക് 32 ചക്രത്തില്‍ കുറച്ചു കൂടുതലായതു കൊണ്ട് BPL Card കിട്ടിയില്ല .'

'അപ്പോള്‍ അന്ന പാനാദികള്‍? നിത്യ നിദാനങ്ങള്‍? ഒളി സേവകള്‍? '

'പായസം കാലത്ത് അമ്പലത്തില്‍ നിന്ന് തരാവും. പിന്നെ ചില്ലറ ഉദ്ഘാടനങ്ങള്‍ക്ക് പോകുമ്പോള്‍ എന്തെങ്കിലും തടയും. പണമായിട്ടും, ഉരുപ്പടി ആയിട്ടും '
മനസ്സലിഞ്ഞു പോയ ശുക്രന്‍ ചോദിച്ചു.

'ഞാന്‍ എന്താ ചെയ്യേണ്ടത്'. 

'ഒരു അസുര പ്രശ്നം നടത്തണം. അമാന്തിക്കരുത് .'
'ദേവ പ്രശ്നം ഏര്‍പ്പാടാക്കിയിട്ടുണ്ട് എന്ന് കണ്ടു.'
'ഉവ്വ്. '
' അത് പോരെ'

'പോര.  Open Sesame (' കട്ട ബൊമ്മന്‍ പരിഭാഷ:  അണ്ടാ ക കസം, അബൂ ക ഹുക്കൂം, കതവേ തിറന്തിടും സീസൈം' ).  ഒഴിവാക്കാന്‍ ഇനി ഗ്രഹങ്ങളുടെ ഒരു ഗൂഡാലോചന തന്നെ  വേണ്ടി വരും.. ഗ്രഹങ്ങളെ വേണ്ട  രാശിയില്‍ പിടിച്ചു നിര്‍ത്താന്‍ തന്നെ പോലെ ഒരു രാവണന്‍ തന്നെ വേണം.'

'നാളെ, നാളെതി, നീളെതി എന്ന പ്രമാണപ്രകാരം വ്യാഴം ഒരു മൂന്നാല് വട്ടം വെച്ച് കഴിഞ്ഞിട്ടല്ലേ കോടതിയില്‍  ഒരു ഫൈനല്‍  തീര്‍പ്പാവ്ള്ളൂ.? അപ്പോഴേക്കും  കുംഭ മേള രണ്ടു , മൂന്നെണ്ണം കഴിയില്ലേ.'

നോനും അങ്ങിനെ തന്നെയാ ആദ്യം  വിചാരിച്ചത്. താന്‍ കേട്ടിടുണ്ടോ, കപ്പലോട്ടിയ തമിഴന്‍  സിന്ദബാദ് എന്ന കഥയിലെ കടല്‍ കിഴവനെ പറ്റി'.
'കുട്ടിക്കാലത്ത് വായിച്ച ഒരു ഓര്‍മയുണ്ട്. ശവി തോളില്‍ കേറി ഇരുന്നാ പിന്നെ ഇറങ്ങില്ല എന്ന് പറയുന്നു.'
'എന്നാല്‍ കേട്ടോളു,  സര്‍, ഡോക്ടര്‍ ശുക്രന്‍  സര്‍,. സംഭവം ശരിയാണ്. മാത്രമല്ല, ആ  കിഴവന്‍ ഇപ്പോഴും  ജീവിച്ചിരിപ്പുണ്ട്.'

' അതെയോ  . കിഴവന്‍ ആശ്ലെഷത്തെ കേറി ആശ്ലെഷിച്ചോ?'

'ബാധ പിന്നാലെ തന്നെ ഉണ്ട് . കിഴവന്‍ കേസില്‍ കക്ഷി ചേരാന്‍ സാധ്യതയുണ്ട്. ആറാം നിലവറയിലാണ് നോട്ടം. ഒരു തരം ആറാം തിരുമുറിവ്, ആറാം നമ്പര് പലഹാരം   '

' തിരുമനസ്സുകൊണ്ടു എന്താ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്.'

' ശുക്രന്‍ ഒരു അസുര പ്രശ്നം നടത്തണം. കാളിയ മര്‍ദനം നിരോധിക്കണം.. '.ആറ്റിലേക്ക് അച്ചുത ചാടല്ലോ ചാടല്ലോ' എന്ന് പറയണം. വേറെ എന്തെന്ക്കിലും  ഒരു വൈരുദ്ധ്യാത്മക ഭൌതിക പരിഹാരം നിര്‍ദേശിക്കുകയും വേണം, കിഴവനെ ഒഴിവാക്കാന്‍..'

'അത് വേണോ?'

'വേണം' ആശ്ലേഷം അസന്ദിഗ്ദ്ധമായി പറഞ്ഞു.

'നിമിത്തങ്ങള്‍ അനുകൂലമല്ല. തിരുമനസ്സിന്റെ ഫോണ്‍ വരുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ വാതിലടച്ചു കുളിമുറിയിലാണ്. ബന്ധനം തന്നെ.  വേറെയും ദുര്‍നിമിത്തങ്ങള്‍ കാണുന്നുണ്ട്.'.

'ഉവ്വോ. എന്തൊക്കെയാണ് പണിക്കരെ?'

'രാവിലെ നല്ല സ്കൊട്ച്ചു തുളുമ്പി പോയി. 'നമ്പര്‍ ടു' വിന്നു കിണ്ടിയില്‍ വെള്ളം അസാരം  കുറവായിരുന്നു.' 

.' ഒരു ഫൈവ് തൌസന്റ്റ് മണീസ് ഫീസ് കൂട്ടിയാല്‍ പരിഹാരം ആവില്ലേ?' 

' ഇപ്പോഴത്തെ  ആഗോള സമ്പദ് വ്യവസ്ഥയും, മന്ത്രിമാര്‍ കട്ട് മുടിക്കുന്ന തോതും കണക്കാക്കിയാല്‍ തീരെ അപര്യാപ്തം .''അപര്യാപ്തം തദസ്മാകം ബലം ആശ്ലേഷാപി രക്ഷിതം'.എന്ന് പ്രമാണം. ഒരു ഫൈവ് ഫിഗര്‍ അങ്ങട് സങ്കല്‍പ്പിക്കുക.
'അത് വളരെ അധികമാവില്ലേ ശുക്രന്‍.'
'തുറന്ന നിലവറകളിലെ സമൃദ്ധിയും തുറക്കാനിരിക്കുന്ന  ആറാം നമ്പറിലെ കൈക്രിയ സാധ്യതകളും ,   കണക്കിലെടുത്താല്‍   ഒട്ടും അധികമല്ല തിരുമനസ്സേ. കേട്ടിട്ടില്ലേ   Quality never comes cheap. And it is not an accident either;
.( വില തുച്ഛം, ഗുണം മെച്ചം ഒരു ചന്ത പ്രതിഭാസം മാത്രമാണ്. )
.' ശുക്രന്നറിയാലോ. പണ്ടത്തെ പോലെ മുലക്കരം ഒന്നും തരാവിണില്ല'.

'പായസം കൂജ യിലുമാവമല്ലോ.'
ശുക്രന്റെ thrust ആശ്ലേഷത്തിന്റെ മേനിയെ സ്പര്‍ശിച്ചു. Touche!
'എല്ലാം ശുക്രന്‍ പറയുന്ന പോലെ. പക്ഷെ ഗ്രഹങ്ങളെ വേണ്ട സ്ഥാനത്തു പിടിച്ചു നിര്‍ത്തിക്കോളണം. രാവണന്‍ ഒപ്പിച്ച പോലെ'
എല്ലാം കല്‍പ്പിച്ച പോലെ എന്ന് പറഞ്ഞില്ല. തൃശ്ശൂര്‍ ശൈലിയില്‍ 'ഫോണ് വെച്ചെ' എന്ന് പറഞ്ഞ് ഫോണ് വെപ്പിച്ചു  സംഭാഷണം അവസാനിപ്പിച്ചു.

പിറ്റേ ദിവസം, ചൊവ്വാഴ്ച ഉദയാല്പ്പരം ഏകദേശം ഇരുപത്തി രണ്ടര  നാഴിക ജ്യേഷ്ഠ. ശേഷം മൂലം ഗണ്ടാന്ത നക്ഷത്രങ്ങള്‍. ദേവപ്രശ്നത്തില്‍ കണ്ട ലഗ്ന രാശി  വൃശ്ചികം. പ്രശ്ന നാളും പ്രശ്ന ലഗ്നവും ഒത്തു വന്നിരിക്കുന്നു. അസുര പ്രശ്നമായതിനാല്‍ ഏഴാം രാശി ലഗ്നമായി എടുത്തു. ഇടവം രാശി. ലഗ്നത്തില്‍ ചൊവ്വയും ശിഖിയും. പാമ്പാണെങ്കിലും തലയില്ലാത്തത് കൊണ്ട് വിഷ ഭയം വേണ്ട. എന്നാല്‍ ബന്ധനം ആവാം. ശത്രു സ്ഥാനമായ ആറാം ഭാവാധിപന്‍ വാക്ക്, ധന സ്ഥാനമായ രണ്ടില്‍. ബുധ ക്ഷേത്രത്തില്‍.
ബൌദ്ധികമായി ചിന്തിക്കണം.
ഒരു 'പട്ടിയാല' പെഗ് കൊണ്ട് ബുദ്ധിയെ കഴുകി വെടിപ്പാക്കി ചിന്തിച്ചപ്പോള്‍ അസുരജ്നന്നു മാര്‍ഗം മനസ്സില്‍ തെളിഞ്ഞു വന്നു.

മൊബൈലില്‍ പിടിച്ചു ഞെക്കിയപ്പോള്‍ ആശ്ലേഷത്തിന്റെ ഫോണ്‍ ശബ്ദിച്ചു.
' സര്‍, ഡോക്ടര്‍ക്ക് വല്ല ഉപായവും തോന്നിയോ?' ആശ്ലേഷം ചോദിച്ചു.
'ഉപായം തോന്നി; കൂട്ടത്തില്‍ അപായവും.'
'അപായം എന്താ'

'  BPL രേഖക്ക് തൊട്ടു മുകളില്‍ നില്‍ക്കുന്ന ഒരു Royal Pauper' ആയ താങ്കള്‍ എന്റെ ഫൈവ് ഫിഗര്‍ ഫീസ് എങ്ങിനെ തരും എന്നതാണ്  അപായ സൂചന'.
'കായംകുളം രാജാവിനെ കാച്ചിയ ശേഷം ഞങ്ങള്‍ രാജാക്കാന്‍ മാര്‍ വെറും പപ്പടം മാത്രമേ കാച്ചിയിട്ടുള്ളൂ. സര്‍ ശുക്രന്നു രാജകുടുംബത്തെ വിശ്വസിക്കാം' ആശ്ലേഷം ദയനീയമായി പറഞ്ഞു.
ശുക്രന്‍ കല്യാണ്‍ ജുവേല്ലെര്സ് പരസ്യ വാചകം ഓര്‍ത്തു. 'വിശ്വാസമല്ലേ എല്ലാം.'  പിന്നെ പ്രശ്നത്തില്‍ കണ്ട 'ഷെനറിയോ'  ആശ്ലെഷത്തിന്നു വിവരിച്ചു കോടുത്തു.

'ഭാവവശാലും, ചാരവശാലും ധനസ്ഥാനത്തിന്നും, ഭാഗ്യ സ്ഥാനത്തിന്നും ദോഷം കാണുന്നു. ആറാം നമ്പര്‍ നിലവറ ഒരു ഭൂഗര്‍ഭ തുരംഗത്താല്‍ പദ്മ തീര്‍ത്ഥവുമായി സന്ധിച്ചിരിക്കുന്നതായി പ്രശ്ന വശാല്‍  കാണുന്നു. ഈ തുരംഗത്തിലൂടെ സാധനങ്ങളുടെ നിരന്തര  പോക്ക് വരുത്തും ദൃശ്യമാകുന്നു. വരും നാളുകളില്‍ ,നിധികള്‍ പുറത്തേക്കും, ചില അമൂല്യ രേഖകള്‍ അകത്തേക്കും പലായനം ചെയ്യാനുള്ള സാധ്യതകള്‍ വര്‍ധിച്ചു കാണുന്നു. നിധികളുടെ കൂട്ടത്തില്‍ പണിക്കര്‍ക്കുള്ള ഫീസും വ്യക്തമാകുന്നുണ്ട്. ഒടുവില്‍ നിലവറയില്‍ അമൂല്യ രേഖകള്‍ മാത്രം അവശേഷിക്കുന്നു. പിന്നീടു പദ്മ തീര്‍ത്ഥ ത്തിലേക്കുള്ള വഴി എന്നന്നേക്കുമായി അടയുന്നു.'

ആശ്ലേഷം അദ്ഭുതം തുളുമ്പുന്ന കണ്ണുകളോടെ  സര്‍, ഡോക്ടര്‍ ശുക്രനെ ഒരു ദൂരക്കാഴ്ചയില്‍ കണ്ടപോലെ   സങ്കല്‍പ്പിച്ചു  പറഞ്ഞു; ' കൂജകള്‍ പോകുന്ന വഴി പ്രശ്നത്തില്‍ തെളിഞ്ഞു കണ്ടുവല്ലേ? പറഞ്ഞ പോലെ ചെയ്തു കൊള്ളാം. രേഖകളില്‍ എന്താണാവോ എഴുതേണ്ടത്.'

സര്‍, ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞു കോടുത്തു:

'ശ്രീ പദ്മനാഭസ്വാമിയുടെ ഉത്തമര്‍ണന്മാരുടെ പേര്‍ വിവരം:
  ൧. കഴക്കൂട്ടത്ത്‌ പിള്ള, .ചെമ്പഴന്തി പിള്ള, കുടമണ്‍ പിള്ള തുടങ്ങിയ എട്ടു വീട്ടില്‍ പിള്ളമാരുടെ അവകാശികള്‍ക്ക്. ക. ണ. പൈ.
൨. കായംകുളം രാജാവിന്റെ അവകാശികള്‍ക്ക്. ക. ണ. പൈ.
൩. മുലക്കരം തിരിച്ചുകൊടുക്കാനുള്ള വകക്ക്. ക. ണ. പൈ.
൪...രാഷ്ട്രീയ ഭിക്ഷാം ദേഹികള്‍ക്കുള്ള. ദക്ഷിണ, കക്ഷി തിരിച്ചു ക.ണ. പൈ.
൫........................................................................

"എഴുത്ത് ഓലയില്‍ തന്നെ ആയിക്കോട്ടെ."

അടുത്ത ദിവസം, പ്രശ്ന ഫലം വാര്‍ത്തയായി പത്രങ്ങള്‍ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. ചേറൂര്‍ പടിപ്പുര പണിക്കരുടെ പ്രവചനം.. 'ശത്രു സ്ഥാനമായ ആറാം ഭാവാധിപനും, ധനാധിപനുമായ ശുക്രന്‍ അനിഷ്ട സ്ഥാനത്തു നില്‍ക്കുന്നതിനാല്‍, നിലവറ തുറന്നാല്‍ ധന നഷ്ടം, അമൂല്യ രേഖാ ലബ്ധി, പരമ്പരാഗത മാര്‍ഗ തടസ്സം എന്നിവ ഫലം'.

അന്ന് തന്നെ ഒരു ചെറിയ പക്ഷി കിഴവന്റെ ചെവിയില്‍ മന്ത്രിച്ചു: ആറ്റിലേക്ക് ചാടിയില്ലെങ്കില്‍, സ്വജനങ്ങള്‍ക്ക് ട്രസ്ടീ പദവി, അനന്തന്കാടിനെ കുറിച്ച് ഗവേഷണം നടത്താന്‍ സ്കൊളര്‍ഷിപ്, യാത്രാപ്പടി എന്നിവയും പ്രശ്നവശാല്‍ കാണുന്നു.

കിളവന്‍ ഒന്ന് കൂടി ചെരിഞ്ഞിരുന്നു. പിന്നെ  തലയാട്ടി.

'ശുഭമായി പര്യവസാനിക്കുന്നത് എല്ലാം ശുഭം തന്നെ ' എന്ന് പറഞ്ഞു സര്‍, ഡോക്ടര്‍ കുപ്പിയിലെ അവസാനത്തെ പെഗ്ഗും മോന്തി. ബോധം തിരിച്ചുകിട്ടിയപ്പോള്‍, കിടക്കയിലിരുന്നു മലര്‍ത്തി പ്പിടിച്ച കൈകളില്‍ നോക്കി ഉരുവിടുകയായിരുന്നു ;

"കരാഗ്രേ വസതെ ലക്ഷ്മീ,.................

'

പെണ്‍വേഷം 

( ഐക്യ കേരള രൂപീകരണ സമയത്ത്, അബദ്ധത്തില്‍ കേരളത്തില്‍ പെട്ടുപോയ ഒരു ഭൂ പ്രദേശത്തു നിന്ന് ഒരു ഉഗ്രന്‍ ചോദിച്ചു. താങ്കള്‍ക്കു ഒരു പെണ്‍ ആകണമെന്ന് എപ്പോഴെങ്കിലും തോന്നിയിട്ടുണ്ടോ?  മലയാള നാടില്‍ കൊടുക്കാനാണ്.

പുരാതനന്‍ സൃഷ്ടികാലം തൊട്ടുള്ള സംഭവങ്ങളെ 'പുനര്‍ വായന' ചെയ്തു.......... 
ഒരിക്കല്‍, ഒരിക്കല്‍ മാത്രം.)

ആദിയില്‍ പടച്ചവന്‍ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. 

ഓന്‍ വെറും വാക്കായിരുന്നു.
 വാചകം കൂടി അല്ല..

പിന്നെ പടച്ചോന്‍ ഉണ്ടായി. സ്വയംഭൂ ആയി. 

തണുപ്പുള്ള രാത്രികളില്‍ താഴംപൂ ആയി.

പടച്ചോന്‍ പലതും പടച്ച ശേഷം ആദ്യത്തെ കണ്മണിയെ  പടച്ചു.
കന്നിയിലെ കാര്‍ത്തികയില്‍.

അതൊരു വൈരുദ്ധ്യാതമക  ഭൌതിക വാദത്തില്‍ വിശ്വസിച്ചിരുന്ന ഒരു ആണ്‍ പെണ്‍ വൈരുധ്യ്മില്ലാത്ത  'ഹിജഡ' പാണനാരായിരുന്നു. 

പില്‍ക്കാലത്ത് നര വംശ ശാസ്ത്രജ്ഞര്‍ പുതിയ ജന്തുവിനെ 'Homo Sapien Travancorensis' എന്ന് വര്‍ഗീകരിച്ചു, പുസ്തകങ്ങളില്‍ കേറ്റി.
 അവന്‍ വാചകം കണ്ടു പിടിച്ചു. വാചകമടി തുടങ്ങി..

 വര്‍ഗ സമരം അതിന്നു ശേഷമാണ് സംഭവിച്ചത് .

പെണ്‍ വര്‍ഗം ഉടലെടുത്തിട്ടില്ലാത്തതിനാല്‍ പാണനെ  പാണിനി എന്ന് പറയേണ്ട 'രാഷ്ട്രീയ കൃത്യത  ' ലിഖിത നിയമങ്ങളില്‍ സെക്ഷനിട്ടു നിരത്തിയിരുന്നില്ല. പഴയ നിയമങ്ങള്‍ തന്നെ ആയിരുന്നു നാട്ടു നടപ്പ്.
പുതിയ നിയമങ്ങളും, വര്‍ജീനിയ വുള്‍ഫും, ഫെമിനിസവും കാല ഗര്‍ഭത്തില്‍ സുഷുപ്തിയിലായിരുന്നു. ഓളുക്ക് മാത്രമായി ഒരു മുറിയുണ്ടായിരുന്നില്ല.( എ റൂം ഓഫ്  വണ്‍സ് ഓണ്‍ )

ആദിയില്‍ ഗീര്‍വാണം മാത്രമായിരുന്നു വിനിമയ ഭാഷ ; രാഷ്ട്ര ഭാഷ;. ലിംഗ്വ ഫ്രാങ്ക;. സദാശിവ ലിംഗം. .

പടച്ചവന്‍ അതിനാല്‍  ഗീരവാണത്തില്‍ ചിന്തിച്ചു.
 നിന്നെ ഞാന്‍ എന്ത് വിളിക്കും?

'ആദൌ ഇതി ആദം.' 

ആദി ബൂര്‍ഷ്വാ ആയ നിന്നെ ആദം എന്ന് വിളിക്കുന്നു.'.

'No man born of a woman' ആയ ആദംപാണനാര്‍ പെറ്റു വീണ ഉടന്‍ തത്വ ചിന്തകനായി, വയലാര്‍ ആയി, കോഴിക്കോട് അബ്ദുല്‍ ഖാദര്‍ ആയി . പിന്നെ പാടി.

' പടച്ചോനെ പടച്ചതും പടച്ചോന്‍  തന്നെ

 ഞമ്മളെ പടച്ചതും പടച്ചോന്‍ തന്നെ'.

പടച്ചവന്നു തത്വ ചിന്ത ഉള്‍ക്കൊള്ളാനായില്ല. മാത്രമല്ല,  കലശലായി ദേഷ്യം വന്നു. വിശ്വ രൂപം കൈക്കൊണ്ടു. 'ദിവി സൂര്യ സഹസ്രസ്യ...

ആദം പാണനാര്‍ക്ക് ചിരിയാണ് വന്നത്.

'നോം അര്‍ജുനനല്ല, ഫല്‍ഗുനനുമല്ല. ഓപ്പന്‍ഹൈമരുമല്ല. വരും കാലത്ത് , രക്ത സാക്ഷികളുടെ രക്തത്തിന്നു തടി കേടാക്കാതെ, ഒഴിഞ്ഞു മാറി സാക്ഷ് യം വഹിക്കാന്‍ ചുമതലയുള്ള ഒരു നേതാവാണ്‌. വേഷം കെട്ട് എന്നോട് വേണ്ട.

പ്രകോപിതനായ പടച്ചവന്‍ ആദാമിന്റെ ഒരു  വാരിയെല്ല്  ഊരിയെടുത്തു .നല്ല എല്ല്. ഒസ്കാരിന്നയക്കണമോ എന്ന് ഒരു നിമിഷം ചിന്തിച്ചു.

ആദാമിന്നു  അണ്ടി പോയ അണ്ണാന്റെ വൈഷമ്യം കൂടി ഉണ്ടായില്ല. അവന്‍ ഉറക്കെ കൂവി

.'ഇങ്ക്വിലാബ്, ഇങ്ക്വിലാബ്, ഇങ്ക്വിലാബ് സിന്ദാബാദ്,'

പടച്ചവന്‍ വിരണ്ടു പോയി. ഊരിയ എല്ല് തിരിച്ചു  വെക്കാന്‍ നോക്കി . പറ്റുന്നില്ല. കിം കരണീയം എന്ന അസ്തിത്വ ദുഖത്തില്‍ വീണു  പോയി പടച്ചവന്‍.

ആദം പാണനാര്‍ അവനോടു പറഞ്ഞു.( വിഷീദന്തം മിദം വച: എന്ന് ഗീര്‍വാണം)
'കവലപ്പെടാതെ, കടവുളേ. ചിന്ത മത് കര്‍ണാ. ചിന്ത ചിതാ പട്താ ഹൈ'.
(ചിന്തിക്കരുത്. ചിന്തകള്‍  അവസാനിക്കുന്നത് ചിന്ത രവിയിലാണ്.)

കടവുളിന്നു ഒരുവിധം  സമാധാനമായി.എല്ല് കൊണ്ട് ഒരു ജന്തുവിനെ കൂടി ഉണ്ടാക്കിയാലോ.? പാണന്റെ വിദഗ്ധാഭിപ്രായം ചോദിച്ചു.
പാണന്ജി, ആദംജീ ,പദംജീ, സേട്ട് നാഗ്ജീ പറഞു:  തെറ്റില്ല, ഒരു കൂട്ടായല്ലോ?'
കടവുള്‍ പറഞ്ഞു:' ആദംജി യെ എന്റെ രൂപത്തിലാണ് രൂപ  കല്പന ചെയ്തത്. ആദാമിന്റെ വാരിയെല്ല് കൊണ്ട് ഒരു അബു ആയാലോ?'

'അത് വേണ്ട. ഒരു മോഡല്‍  Mark II യന്ത്രം  ആയിക്കോട്ടെ. ഗ്രില്ലും, സസ്പെന്‍ഷനും കുറച്ചൊക്കെ മാറ്റി, ഒരു പുതിയ ലൂക്ക്. 

ഒരു സംയുക്ത സംരംഭമായി പണി തുടങ്ങി ഒരു ദൈവ മനുഷ്യ കൂട്ടായ്മ . അങ്ങിനെയുണ്ടായതാണ് മിസ്സ്‌ പാണിനി.  പാണന്‍  പെണ്‍ രൂപത്തില്‍ സ്വയം കല്പന ചെയ്തു പോയ  ഒരു അപൂര്‍വ നിമിഷം.

'ചിലപ്പോള്‍  കുറച്ചു ഓയില്‍ ലീക്ക് ഉണ്ടെങ്കില്‍ കൂടി,  ആകെക്കൂടി   ഒരു ഗെറ്റ് അപ്പ്‌ ഉണ്ട്.. ഫ്രണ്ട് ബംപ  രിലും , സീറ്റിലും കാര്യമായ വ്യത്യാസങ്ങള്‍ വരുത്തിയിട്ടുണ്ട്.' (സത്ന ഭര നാഭീ ദേശം എന്ന് specification ല്‍.). ആകെക്കൂടി തെറ്റില്ല. ആദം പാണനാര്‍ സമാധാനിച്ചു. 

പക്ഷെ യന്ത്രത്തിന്റെ CPU (മസ്തിഷ്കം) ഫിറ്റു ചെയ്തപ്പോള്‍ ആകെ പിഴച്ചു.വയറിംഗ് ആകെ തകരാറിലായി.

പിന്നീടുള്ള സൃഷ്ടികളില്‍  തറക്കല്ലിടല്‍ കര്‍മം മാത്രം നിര്‍വഹിച്ചു ആദി പാണന്‍. ഒരു പെണ്‍ ആവണമെന്ന് ഒരിക്കലും പിന്നെ തോന്നിയിട്ടില്ല .  

മേരാ ഭാരത്‌ മഹാനില്‍  മൂത്ര ശങ്ക തോന്നുന്ന സമയത്ത് പ്രതെയ്കിച്ചും.

'  

'